Hayatımın Kısa Hikayesi
Fakir mahallenin ezik çocuklarıydık
İşçi hizmetçi rolünün kavruklarıydık
Bir parça umuda koşturduğumuz günler
Allah’ım meğer ne büyük lütfunmuş dünler…
Nefes almayı bile yaşamak bilirdik
Vahşi yaşam mücadelesinde delirdik
Fedakarlıklarla dirildiğimiz günler
Allah’ım meğer ne büyük lütfunmuş dünler…
Mevsim değişiminin ilk şahitleriydik
İnsan olmaya yeminli ahitleriydik
Duygu deryasında ağlaştığımız günler
Allah’ım meğer ne büyük lütfunmuş dünler…
Hazan vurdu sarardık yokluğa savrulduk
Yalnızlıktan yandık yandıkça da kavrulduk
Geçti Kardeşlik türküleri dolu günler
Allah’ım meğer ne büyük lütfunmuş dünler…
Dost ayrı düşman ayrı dert verdi naçarız
İmkan olsun ruhumuzdan bile kaçarız
Bitmiş insanlığa feda edilen günler
Allah’ım meğer ne büyük lütfunmuş dünler…
Dağılınca yok olmamak için toplandık
Dışlandık vurulduk dualarla kaplandık
Gözyaşlarımızla kaynaştığımız günler
Allah’ım meğer ne büyük lütfunmuş dünler…
Emre Yunus Emre
