Karıncalar
Hadi gelmiyor musun diye bağırdı arkadaşı…
Bak! daha alacak çok yolumuz var,
Kocaman bir duvar var tırmanılması gereken.
Buralarda durulmaz diye de ekledi.
Her yer çorak,
Bi betonun üstünde dolanıp duruyoruz…
Siz gidin, bırakın beni buralarda!
Dedi küçük karınca…
Seni de alalım, sensiz gitmeyelim!
Diye haykırdı en öndeki.
Anca beraber kanca beraber
Sensiz de ayrılmayalım diye ekledi.
Ya ben!
Ben onlarsız gidebilir miyim buralardan…
Daha dün dedem,
Yanarken dağlar cesametinde ateşler,
Su taşıyordu sırtında Halilullah’a.
Sen de yanma bu nâr ın içinde!
Derken birileri,
Bi damlanın kime faydası var,
Diye sordu mu hiç kendine?
Hele bi bakın şu koca avluya,
Bomboş, ıssız!
Bir ben varım, bir onlar!
Hak yolumu düşürdü bu diyara.
Yaren olayım istedi bu gariplere!
Şimdi gidersem dedi buralardan,
Hak ötede sormaz mı!
Herkes sırtını dönmüşken,
Bu kullarıma,
Niye ayrıldın yanlarından diye!
Siz gidin dedi!
Bırakın beni dostlarımla!
Onlarla beraber olayım…
Yüreklerine düşen ateşe,
Bir damla su taşıyayım.
Ve çıktığımda Hakkın karşısına,
Ben de oradaydım
Diyeyim…
Bırakın beni dedem gibi,
Tarafımı belli edeyim…
Avluda, suya düşmüş bir karınca kurtulsun diye dakikalarca uğraşan güzel dosta ve ateşe su taşıyan tulumbacılara ithafen… Çabuk gelin…
Serkan Gümüş
Evet, inşallah çabuk gelecekler🤲🤲
Yazıların son vurgusu her seferinde kalbimi titretiyor. İçerdeyken çıkayım demedim ama hep herkesin çabuk gelmesine açtım ellerimi